Eibarko euskara hiztegia
prestau
1.
prestatze
[prestatu]
.
du
ad.
(
TE).
Preparar(se),
arreglar(se),
acicalar(se),
capacitarse,
aderezar.
Zerbaitt edo norbaitt, edo norbere burua, zeozetarako gai egin: bazkaria, jaixa, norbera.
Goiz asko prestau nintzan bizimodurako. / Bien temprano me preparé para la vida. /
Prestau dozu afarixa? / ¿Has preparado la cena? /
Erozer gauza gertauta be, aurretik prestatzia ona da. / Es mejor prepararse de antemano, por lo que pueda ocurrir.
2.
prestatze
[prestatu]
.
du
ad.
Prestar (dinero).
Dirua bueltatzekotan laga, prestamuan.
Ik.
dirua aurreratu.